Opis obrazu Paula Cezanne’a «Autoportret»

Paul Cezanne to francuski artysta, wybitny przedstawiciel ruchu postimpresjonistycznego. W swoich pracach stara się łączyć ze sobą nowoczesność i klasykę, społeczeństwo i indywidualność, harmonię i chaos, człowieka i naturę. To właśnie na pogodzeniu dwóch przeciwieństw jego filozofia życia była. Takie podejście do sztuki widać także w jego licznych autoportretach.

Ten autoportret autorstwa Paula Cézanne’a został namalowany w 1875 roku i jest uważany za jeden z pierwszych. Oprócz tego, że wyraźnie demonstruje oryginalność stylu artysty, jest w nim też pewien dramat i ogromna siła wewnętrzna. Rysy twarzy zostały tak narysowane, że jego intelektualność i artyzm były widoczne na pierwszym planie, wypychając na dalszy plan wszelkie inne emocje.

Kształt twarzy i wysokie czoło, a dokładniej ich kontury i faktura, sprawiają wrażenie, że Cezanne nie malował, ale wyrzeźbił każdy szczegół z miękkiej gliny. Osiąga się to poprzez wielowarstwowe nakładanie farby, tworząc efekt przestrzeni i realnej objętości.

Jeśli chodzi o spojrzenie artysty na «Autoportret», to w jego oczach widać nie tylko surowość, ale i ukryty smutek. Brakuje innych szczegółów, abyś mógł w pełni skoncentrować się na samym obrazie. To nie pierwszy raz, kiedy twórca wykorzystuje efekt «rzeźbiarskich tworzyw sztucznych», aby w pełni oddać cały wachlarz uczuć. Na tym autoportrecie, podobnie jak w niektórych innych arcydziełach Paula, prawie nie ma konturów, które mogłyby uczynić obraz niekompletnym.

Dodatkowo patrząc na obraz można zrozumieć zamiłowanie Cezanne’a do «czystego malarstwa», bez zbędnych elementów i przejść kolorystycznych. Jak powiedział sam artysta, w ten sposób można jasno pokazać prawdziwy związek człowieka ze światem zewnętrznym.