Wiosną 1902 roku dla artysty Michaiła Niestierowa dokonano publicznej recenzji jego obrazu «Święta Rosja». Tutaj chciał zastosować aspekt malowania ikon w swojej praktyce duchowej.
Podstawą fabuły obrazu są słowa z Biblii. Obraz przedstawia zimowy pejzaż. Akcja rozgrywa się na Solovkach. Z tych miejsc pochodzą szkice napisane przez artystę. Wizerunek Chrystusa otoczonego świętymi szczególnie czczonymi w Rosji. Przypominają twarze starych ikon, które przedstawiają: Mikołaja Cudotwórcę, Sergiusza z Radoneża, Jerzego Zwycięskiego.
Święci Niestierow przedstawili po lewej i po prawej stronie ludzi, którzy przyszli do Chrystusa i jego pomocników, aby pokutować i opowiedzieć mu o swoich problemach. Malował swoje ulubione postacie: wędrowców, mnichów, dziewczyny, dzieci z prawdziwych twarzy. Jest tu nawet siostra i jego matka. Przedstawił ich jako wspierających chorą dziewczynę.
Obraz symbolizuje pierwotną wiarę prawosławną. Tylko w ten sposób ludzie różnych czasów będą mogli się zjednoczyć i być zbawieni. Praca opowiada o czasach, kiedy chrześcijaństwo dopiero zaczynało się pojawiać.
Dlatego świątynia tutaj przedstawia całą ziemię, w śnieżnej dekoracji lasów i pól, a nie pozłacany kościół. Krytycy zaatakowali artystę z wielką furią. Roztrzaskali zawartość obrazu na drobne kawałki.
Ich zdaniem na zdjęciu wizerunek Chrystusa i świętych jest całkowicie niezgodny z oficjalnym kościołem. Ponieważ Chrystus jest przedstawiony w postaci zwykłej osoby.
Nawet, według Lwa Tołstoja, wizerunek Chrystusa jest podobny do włoskiego tenora. Obraz uznano za nieudany i nieudany. Na zdjęciu artysta zdołał uchwycić swoje uczucia dotyczące ówczesnej polityki w Rosji.
Cały obraz jest przesiąknięty motywami pokuty. I nie jest przypadkiem, że w 1905 roku Niestierow został członkiem Związku Narodu Rosyjskiego.
Opis obrazu Michaiła Niestierowa «Święta Rosja»